Teza

Podczas korzystania z aplikacji lub stron internetowych ludzie często zwracają uwagę (i tym samym kierują swój wzrok) na konkretne obszary ekranu. Wynika to z nawyków nabytych podczas używania produktów cyfrowych oraz wytworzonych w ten sposób oczekiwań. Prowadzi to do sytuacji, w których nieodpowiednie ułożenie informacji może wywołać konfuzję użytkowników. Co więcej, w projekcie mogą pojawiać się elementy, które rozpraszają ludzi i utrudniają im korzystanie z produktu cyfrowego, mimo że w założeniu elementy te mają być wizualnie przyjemne i poprawiać doświadczenia podczas korzystania ze stron/aplikacji. Badania eye-trackingowe umożliwiają w tym przypadku prześledzenie ścieżek po jakich porusza się wzrok badanych oraz określenie czasu oglądania wszystkich elementów produktu. Są to istotne informacje, których nie da pozyskać się podczas badań z użyciem ankiem, wywiadów czy usability testing. Powodem jest tutaj nieświadomość procesów uwagowych – użytkownicy nie są w stanie podać informacji związanych ze swoim zachowaniem i preferencjami, jeśli sami nie mają do nich dostępu.