Komponenty, overlay i glassmorphism w Adobe XD. Drobne elementy dla dużych efektów
Poziom trudności: Łatwy (2/6)
Platforma: MAC/PC
Tym razem chciałbym przygotować coś praktycznego – mały tutorial z Adobe XD. Pokażę Wam, czym są components, i wytłumaczę, jak działają oraz do czego można je wykorzystać. Powiem trochę o overlay, jako ciekawym rozwiązaniu na robienie czystych mocków. Wspomnę też o popularnym ostatnio terminie, jakim jest glassmorphism.
Wszystko będzie pokazane na małym flow sklepu internetowego.
Components i states
Components (po polsku komponenty) to – podobnie, jak w innych tego typu programach – złożone powtarzalne elementy. Stworzone komponenty można znaleźć, przechodząc przez ścieżkę Libraries > Document assets.
Komponenty mają kilka ważnych cech. Pierwszą z nich jest dziedziczenie. Po stworzeniu komponentu, gdy będziemy zmieniać coś na Main component (komponencie głównym), zmiany zajdą we wszystkich kopiach tego komponentu. Kolejną istotną właściwością jest możliwość dodawania stanów komponentu, czyli jego różnych wersji. Dodanie stanu daje możliwość nowej interakcji podczas prototypowania, jaką jest hover.
Stwórzmy teraz komponent przycisku.
Wykorzystamy do tego 5 elementów. Tekst „Zaloguj” (Baloo 2, 20) oraz 3 prostokąty z zaokrąglonymi na 8 px rogami o wymiarach 180 px na 40 px. Dwa pierwsze mają ten sam kolor – #2A78FF, lecz z innymi cieniami pod spodem (dla pierwszego to wartości X0 Y5 B10, a drugiego X0 Y3 B6); takie połączenie cieni sprawi, że przycisk będzie bardziej wyraźny. Te dwa elementy będą tworzyć podstawę naszego przycisku. Od razu je ze sobą wyrównujemy, grupujemy i nadajemy im nazwę „BG” (będą reprezentować tło, czyli background). Możemy je wyrównać, korzystając z przycisków w górnym prawym rogu albo skrótami Alt + M (dla wertykalnego) oraz Alt + C (dla horyzontalnego). Grupujemy, wciskając Ctrl + G.
Trzeci element ma takie same wymiary, lecz jaśniejszy kolor (#5B97FF) oraz nie ma pod sobą cienia. Ten prostokąt będzie przydatny jako pokazanie stanu zaznaczenia przycisku. Możemy mu nadać nazwę „PRESS”.
Ostatni prostokąt jest w szarym kolorze (#C8C8C8). Wykorzystamy go do przycisku w stanie zablokowania. Nazwijmy go „LOCKED”.
Wskazówka. Można – zamiast dodawać kolor szary jako osobny element – po prostu zmienić kolor naszego „BG” na szary podczas zmiany stanu, lecz przy efekcie auto-animate często powoduje to mało przyjemne przejście kolorystyczne.
Zaznaczamy teraz wszystkie elementy, wyrównujemy je ze sobą. Zmieniamy kolor tekstu na biały (#FFFFFF) oraz zmieniamy opacity naszego „LOCKED” oraz „PRESS” na 0%.
Czas stworzyć komponent. Na początek zaznaczamy elementy, następnie możemy w Libraries > Document assets przy komponentach wcisnąć przycisk [+], lub skorzystać z skrótu klawiszowego Ctrl + K. Na liście komponentów pojawił się nasz przycisk. Nadajmy mu od razu nazwę „Zaloguj”.
Możecie teraz zauważyć, że obramowanie naszego komponentu zmieniło się na zielone, a w górnym prawym rogu pojawiła się pozycja Component. Main oznacza, że wybrany komponent jest głównym i zmiany wprowadzone na nim wprowadza się na wszystkich jego kopiach. Poniżej jest Default State. Jest to główny i pierwotny stan naszego przycisku. Dodajmy nowy stan, klikając w [+] po prawej. Pojawią się 3 opcje. Wszystkie w założeniach tworzą to samo, czyli dodają nowy stan dla naszego komponentu.
New state dodaje nowy stan bez żadnych interakcji.
Hover dodaje nowy stan od razu, dodając interakcję, w której po najechaniu na komponent przełączy się on w stan hover i wróci do stanu defaultowego, gdy odsuniemy z niego kursor. Toggle natomiast dodaje predefiniowaną interakcję, działającą po kliknięciu w przycisk.
Wskazówka. Toggle bardzo przydaje się, gdy tworzymy różnego typu radial buttony, checki czy switche.
Wybierzmy teraz Hover State. Widzimy że nasz komponent zyskał nowy stan. Wybieramy go, a następnie klikamy dwukrotnie na komponent, aby wejść w stan edycji.
Tutaj warto powiedzieć o bardzo istotnej właściwości komponentów. Zmiany wprowadzone w Main Component zachodzą w jego kopiach, lecz zmiany w poszczególnych kopiach nie wprowadzają się w inny miejscach.
Jeżeli wybierzemy kopię naszego komponentu, to nie będziemy mogli dodać do niego stanu. Zamiast tego pokaże się ikonka długopisu, a wciśnięcie przeniesie nas do edycji komponentu głównego.
Tak samo zachodzą zmiany w stanach komponentu. Zmiana wprowadzona w Default State wprowadzi się we wszystkich stanach naszego komponentu. Jeżeli natomiast zmienimy coś w jednym z jego stanów, to zmiana będzie dotyczyć tylko tego konkretnego stanu.
Po wybraniu Hover State i wejściu w edycję komponentu wybieramy warstwę „PRESS” i zmieniamy opacity na 100%.
Wskazówka. Ważne, aby pamiętać o przełączeniu przycisku na widok Default State, wybierając go w górnym prawym rogu. Jeżeli tego nie zrobimy, przycisk pozostanie w wybranym alternatywnym stanie i interakcja nie będzie działać.
Jeżeli przejdziemy teraz do podglądu naszego pliku, to możemy zobaczyć, jak przycisk przechodzi pomiędzy stanami po najechaniu na niego. Można teraz ulepszyć to wizualnie poprzez dodanie cienia pod „PRESS”, aby przycisk wizualnie wybijał się po najechaniu. Warto też poeksperymentować ze zmianą kształtu warstwy „PRESS”, jak zwężenie jej na Default State i rozszerzenie na Hover State tak, aby po najechaniu tworzył się efekt rozchodzenia się koloru ze środka. Należy jednak pamiętać, że zmiany na stanie defaultowym wprowadza się też na stanie hover.
Overlay i glassmorphism
Nasz przycisk przyda się w kolejnym kroku, a teraz przejdziemy do kolejnego etapu.
Tutaj powiem, jak korzystać z integracji overlay między artboardami oraz jak zastosować efekt szkła.
Overlay jest jedną z interakcji, jakie możemy zastosować pomiędzy dwoma artboardami. Jest to wyjątkowa interakcja bo „nakłada” ona wybrany artboard na poprzedni.
Weźmy prosty widok produktu w sklepie. Chcemy stworzyć modal, pojawiający się, kiedy user chce dodać produkt do ulubionych, z poziomu którego damy mu znać, że najpierw musi się zalogować.
Zaczynamy od dodania nowego artboardu o tych samych wymiarach ekranu, co nasz mockup sklepu. Następnie zaznaczamy go, zmieniamy jego nazwę na „Overlay”. Dodajemy na jego całości kształt, zmieniamy jego kolor na czarny, a jego opacity na 16%.
Overlay jest nałożeniem drugiego artboardu na pierwszy, więc tło artboardu znika. Dlatego dodajemy dodatkowy element, który będzie tworzyć scrimma (przezroczyste szare tło) dla naszego modala.
Dodajemy na nim prosty kształt z cieniem oraz tekst. Teraz też przenosimy na niego nasz wcześniej przygotowany przycisk. Możemy go skopiować, przesunąć, trzymając [Alt], żeby zrobić kopię lub przeciągnąć z Components w Document Assets.
Przechodzimy teraz na Prototype w górnym lewym rogu. Wybieramy nasz przycisk z serduszkiem, chwytamy niebieska strzałkę interkacji i przeciagamy go na artboard „Overlay”.
Trigger zostawiamy na Tap, a jako Type wybieramy Overlay. Na pierwotnym ekranie pojawi się ramka, sugerująca, w którym miejscu wyświetli się nasz overlay. Możemy ją dowolnie umiejscowić, jeżeli zajdzie taka potrzeba.
Na nasz artborad została nałożona dodatkowa interakcja – Previous artboard. Oznacza to, że klikniecie gdziekolwiek na naszym „Overlay” spowoduje powrót do poprzedniego artboardu.
Wskazówka. Previous artboard jest bardzo przydatny, gdy tworzymy modale, które powtarzają się na projekcie. Akcje mogą prowadzić do jednego widoku na Overlay, a interakcja Previous artboard cofnie nas zawsze do miejsca, z którego przyszliśmy.
Na poglądzie możemy teraz zobaczyć, jak klikniecie na serduszko sprawi, że pojawi się overlay, a kliknięcie gdziekolwiek na modalu zamknie go.
Zmieńmy teraz scrimm na naszym „Overlay”.
Na zakładce Design wybieramy szare tło na „Overlay”. Zmieniamy jego opacity na 100% i kolor na biały (#FFFFFF). Wybieramy u dołu prawego paska bocznego opcję Background Blur.
Backgrod Blur sprawia, że rozmywa się wszystko pod tym obiektem i tę opcję wybieramy dla efektu szkła.
Pojawiły się trzy parametry, oznaczone ikonami: Blur Amount określa, jak intensywne będzie rozmycie wszystkiego pod tym obiektem – dla naszych potrzeb ustawiamy go na 14. Brightness określa, jak bardzo wszystko pod obiektem będzie przyciemnione/rozjaśnione. Jeżeli chcemy neutralnego rozmycia, to ustawiamy ten parametr na 0. Effect Opacity jest trochę zwodnicze, gdyż sam obiekt ma już swoje opacity powyżej. Jeżeli w tym przypadku ustawimy 100%, blur zniknie, a obiekt będzie nieprzejrzysty. Dlatego tutaj ustawiamy opacity na 0%. Ważne, żeby nie ustawić na 100% przy opcji blur, a na 0% przy głównym opacity, bo wtedy cały obiekt stanie się niewidzialny.
Wskazówka. Jeżeli chcemy mieć pewność, jak będzie wyglądał blur na pierwotnym artboardzie, należy przenieść obiekt z blurem na pierwotny artboard, na najwyższą warstwę i ustawić odpowiadające nam wartości. Na koniec trzeba przenieść go z powrotem na warstwę overlay.
Teraz zobaczymy, jak wygląda to na podglądzie projektu.
To już wszystko, co tym razem miałem Wam do pokazania. Zarówno Components, jak i Overlay może być wykorzystywane do tworzenia o wiele bardziej przejrzystych i wygodnych prototypów. Sprawiają, że poświęcenie trochę więcej uwagi na samym początku i przemyślenie przygotowania elementów zwraca się z nawiązką w trakcie rozrastania się projektu.
